Mevcut müşterilerin sınıflandırılması için B2B pazarlama uzmanlarının kullanabileceği yöntemlerden biri, müşterilerin bağlılıklarına ve sağladığı karlılığa göre sınıflandırılmasını sağlayan kullanışlı bir analizdir. 2002 yılında Werner Reinartz ve V. Kumar tarafından geliştirilmiş olan analizde mevcut müşteriler 4 ayrı grupta ele alınıyor:

Sülükler, şirket ile uzun dönemdir çalışan ancak şirketin normal karının çok altında karlılık ile mal/hizmet satın alması yapan müşterilerin kümelendiği gruptur. Bu gruptaki müşteriler büyük alıcılar oldukları için en ucuz alıcı olmak isterler. Karsız da olsa nakit akışa katkısı sebebiyle katlanılan bu gruptaki müşterilerden elde edilen karlılığı yükseltecek çözümler geliştirilmeli ya da bu müşterilerden tamamen vazgeçmelidir.

Yabancılar, kısa vadeli ve düşük karla çalışılan müşterilerdir. Bunun en büyük nedeni şirketin önerdiği ürün veya hizmetlerle bu kategorideki müşterilerin ihtiyaçları arasında büyük farklar olmasıdır. Bu tipteki müşteriler ile çalışılmaya devam ettikçe şirkete verdikleri zararın (maddi ve manevi zaman kaybı) artma ihtimali yüksektir. Bu nedenle bir an önce bu müşterilerden kurtulmak tavsiye edilir.

Kısa süredir ilişki içinde olunan müşterilerin ilk grubu Kelebekler olarak adlandırılır. Kelebekler, yabancılar ve sülüklerin aksine şirket için karlılığı yüksek müşterilerdir. Şirket, bu gruptaki müşterilerin ihtiyaçlarını önemli ölçüde karşılayabilecek ürün veya hizmetleri sunabilmektedir. Ancak bu gruptaki müşterilerin şirkete bağlılığı düşüktür ve uzun dönemli ilişki kurabilmek güç olabilir. Karlı olmaya devam ettikleri sürece ilişkinin devam etmesinde bir sakınca yoktur. Mevcut müşterilerin içinde bağlılığı en yüksek ve karlı müşteriler Gerçek Dostlar grubunda toplanır. Bu müşterileri elde tutmak ve ödüllendirerek teşvik etmek iyi bir müşteri yönetimi politikası olabilir.